In oktober is de familie van Inge afgereisd naar Sierra Leone. Haar vader Henk en zus Yvonne vlogen als eerst naar dit mooie land om te helpen met klussen in het huis van Inge, Mohamed en de toekomstige baby. Zij hebben bijna 2 weken lang hard gewerkt aan het maken van meubels zoals het in Sierra Leone gaat: weinig stroom, geen stromend water en weinig materialen. In het dorp Magburaka werden zij met open armen ontvangen. Buurtbewoners kwamen maar al te graag een praatje maken en bewonderen hoe er geklust werd. Na twee weken reisden ook Gerdie (moeder), Moniek (zus), Larissa (schoonzus) en Quinten (schoonbroer) naar Sierra Leone. Met een aanhanger vol bagage werden zij op het vliegveld afgezet. Deze bagage zat vol met medicijnen en andere medische benodigdheden, maar ook met behandeltafels, een rolkrukje en zelfs een draagbaar echoapparaat! Hiermee zijn de eerste grote benodigdheden voor in het ziekenhuis gearriveerd. Daarnaast werd er natuurlijk van alles meegenomen voor de baby.

Tijdens het verblijf bezochten ze ook het ziekenhuis. Daar waar Henk en Gerdie vorig jaar een bebost stuk grond bezochten, stond er nu een gebouw! Klein maar functioneel, met een aparte spreekruimte en operatiekamer, vergelijkbaar met een huisarts: de eerste fase van het ziekenhuis. Als familie vonden zij het erg fijn om een beeld te krijgen van het ziekenhuis en de locatie. Ook hebben zij gezien hoe noodzakelijk de komst van dit ziekenhuis is en hoe dankbaar het werk van Inge en Mohamed is.

Naast het bezoeken van het huis en ziekenhuis stond er NOG iets feestelijks op de planning. Inge en Mohamed zijn namelijk getrouwd in Sierra Leone! De culturele bruiloft stond in het teken van het verbinden van beide families en de liefde tussen Inge en Mohamed. Een mooie dag!

In december zullen Inge en Mohamed ook naar Nederland komen, wat ook een bijzondere tijd zal worden.

Het is even stil geweest vanuit Matotoka, maar gelukkig niet omdat er niets gebeurde – integendeel! De bouw vordert gestaag, en er zijn de afgelopen maanden weer mooie stappen gezet.

In augustus is het gebouw voorzien van tralies en een stevige deur. Een belangrijke mijlpaal, want het gebouw kan nu veilig worden afgesloten. Daarmee zijn we weer een stap dichter bij een functioneel en beschermd gebouw.

Sindsdien wordt er hard gewerkt aan de afwerking van het plafond en zijn er voorbereidingen getroffen voor de elektriciteit. Het boren van de gaten voor de bekabeling bleek een flinke klus, omdat de stenen harder waren dan verwacht. Maar ook dat heeft een positieve kant: het bevestigt dat er solide gebouwd wordt.

Intussen zijn ook de eerste stappen gezet voor de aanleg van watervoorziening.

We komen steeds dichter bij ons einddoel, en zijn enorm trots op het werk dat lokaal wordt verzet. Dank aan iedereen die dit mogelijk maakt!